Na een vlotte busrit arriveerden we eindelijk op onze boerderij. We zeulden met onze tassen en valiezen, kozen een bed en verkenden het domein. Boer Jeroen toonde ons alle dieren die hier wonen. De meeste van Jeroens vragen konden we juist beantwoorden. Op school immers hadden we over deze dieren geleerd. Wisten jullie bijvoorbeeld dat ganzen blauwe ogen hebben? Of dat hangbuikzwijnen maar amper kunnen zien? Ze ruiken beter dan ze kijken kunnen.
Net voor het middageten maakten we er voor het eerst een potje van. Een potje confituur weliswaar. We waren druk in de weer met het snijden van appels en het vermengen van suiker.
De wortelpuree met gehaktboord was om duimen en vingers van af te likken. 'Juf, mag ik nog een beetje?' klonk het erg vaak.
Tijdens de namiddag maakten we samen ons warm bedje klaar. Ondertussen mochten we ook de konijnenhokken onveilig maken, en reden we paard als echte cowboys. Na het voederen van de dieren gingen we er nog even flink tegenaan met een boerderijstratego tussen de twee klassen. 2B won het spel, maar 2A vatte het sportief op. Iedereen had zich bijzonder goed geamuseerd.
Nu smikkelen en smullen we van boterhammetjes en straks, voor het slapengaan, spelen we nog een knotsgekke muziekkwis.
Slaapwel alvast aan onze lieve mama's en papa's, aan onze fijne broers en zussen.
Morgen zijn we er weer, met meer boederijnieuws.
Knorknor.......

Beste ouders, lieve broers en zussen, grootouders, tantes, nonkels ... Zouden wij mogen vragen om geen mails meer te sturen naar het Groenhof. De mailbox wordt letterlijk overstelpt met berichtjes en de printers en de inktpatronen kunnen de vraag niet meer bijhouden. Als jullie graag reageren, dan kan u dat doen via de blog.

Na een rustige nacht proefden we met volle teugen van het vroege krieken van de dag. Een stevig ontbijt stoomde ons klaar om in actie te schieten.
Voor de tweede maal mochten we er een potje van maken. Deze keer ging het over een potje van klei. Een echte pottenbakker leerde ons de knepen van het vak. De pottenbakker nam onze creaties mee naar huis. Daar zal hij ze bakken. En binnenkort worden onze kunstwerken naar school gebracht. We voerden ook de hongerige dieren en maakten opnieuw een ritje op een paard. De stallen van de ezels moesten ook uitgemest worden. Niet altijd even aangenaam om te doen, maar wie naar een boerderij komt, moet nu eenmaal de handen uit de mouwen steken.
De spaghetti tijdens het middagmaal smaakte absoluut naar meer. Daarna was het tijd om de befaamde 'heksenprotten' klaar te stomen. Geen paniek, ze stinken niet. Integendeel, ze smaken heerlijk, want het zijn koekjes waar kruiden uit eigen tuin in worden verwerkt.
En denk nu maar niet dat wij na het werk in de stallen een onaangenaam geurtje verspreiden. We maakten immers onze eigen zeepjes en vanavond gaan we lekker plonsen onder de douche.
En morgen bakken we broodjes en gaan we nog even op bezoek bij een ijsjesboer die zijn eigen ijs maakt. Met wat geluk mogen we zijn pasgeboren kalfjes bekijken.
Naar de boerderij komen is zoals altijd veel te kort, maar o zo prettig.
Knorknor en tot morgen.

bekijk de fotoreportage.